Deputetët e Kuvendit të Shqipërisë kanë arritur të përfitonin një total prej 113 milionë lekësh të vjetra në forma të ndryshme gjatë muajve korrik dhe gusht, ndonëse seanca e vetme parlamentare u mbajt vetëm më 3 korrik. Sipas të dhënave zyrtare nga administrata e Kuvendit, këto përfitime përfshijnë dieta, rimbursime karburanti, pagesa për telefona dhe madje edhe qira banese – të gjitha të ligjshme sipas rregullores aktuale, e cila lejon kompensime për “takime me zgjedhës” edhe kur deputetët janë në pushime. Si mos më keq, sikur takimet me zgjedhësit të bëheshin në plazh me një koktej në dorë, apo jo?Në detaje, çdo deputet ka marrë mesatarisht 40,000 lekë për karburant – sa për të mbushur depozitën e një makine që vozit drejt Rivierës, jo drejt zyrës. Pastaj, 17,000 lekë për telefon, sepse duket se thirrjet politike nuk ndalen as nën diellin e gushtit, ndoshta për të porositur akullore. Dhe mos harrojmë 37,000 lekët për dieta, që në shqip do të thotë “ushqim ditor”, por këtu duket si “dietë e pasur” për ata që nuk lodhen fare. Për qira banese, disa kanë kërkuar rimbursime deri në 100,000 lekë, pavarësisht se shumë prej tyre kanë shtëpi në Tiranë apo vila në bregdet. Hajde moj Shqipëri, ku deputeti i varfër kërkon para për qira, ndërsa qytetari paguan qiranë e deputetit me taksat e tij!Disa figura të njohura si ish-kryeministri Sali Berisha kanë hequr dorë nga përfitime të tilla të pamerituara, duke deklaruar se nuk dëshiron të abuzojë me fondet publike. Por të tjerët, pavarësisht pasurisë së deklaruar, kanë kërkuar edhe shuma të vogla si 500 lekë për një kafe – punë e madhe, sikur kafja të mos pihej në resort luksoz. Kritikët nga shoqëria civile thonë se kjo praktikë thekson nevojën për reformë në ligjin e pagave dhe përfitimeve të deputetëve, duke argumentuar se fondet publike duhet të shpenzohen për zhvillim, jo për pushime të financuara.Ndërkohë, opozita akuzon mazhorancën për abuzim, ndërsa mazhoranca mbron praktikën si “të ligjshme dhe të nevojshme për punën e deputetëve”. Si përfundim, ky rast ngre pyetje serioze për transparencën dhe etikën në politikën shqiptare – sepse, në fund të fundit, kush nuk do të donte një punë ku paguhesh për të mos punuar? Por për qytetarët e thjeshtë, kjo mbetet vetëm një ëndërr…
