Në një kohë kur Shqipëria po ecën drejt integrimit evropian, me premtime për anëtarësim në BE deri në vitin 2030, Edi Rama duket se ka konsoliduar një pushtet të pakontestueshëm. Pas fitores së katërt radhazi në zgjedhjet parlamentare të majit 2025, ku Partia Socialiste siguroi shumicën absolute, Rama nuk ka më nevojë të shqetësohet për rivalët politikë.
Ai qeveris i qetë si një “mbret”, pa fushata të mëdha elektorale dhe pa frikë nga askush. Por pse? Përgjigjja qëndron në strategjinë e tij të vjetër, por efektive: blerja ose neutralizimi i çdo opozitari të mundshëm, duke ringjallur sloganin e vitit 2005 “Përtej të majtës dhe të djathtës”.
Ky slogan, që dikur simbolizonte një qasje pragmatiste, tani është kthyer në një realitet ku Rama ka shkrirë kufijtë politikë, duke tërhequr figura nga e djathta dhe duke dobësuar opozitën deri në pikën ku ajo nuk përbën më kërcënim, sepse ka ndërtuar një sistem ku opozita është thjesht dekor. Nëse vazhdon kështu, 25 vjet të tjera në pushtet nuk janë fantazi, por realitet i pashmangshëm.
Një nga shembujt më ilustrues të kësaj strategjie është rasti i gruas së Tedi Blushit, Sekretarit të Përgjithshëm të Partisë së Lirisë dhe zëdhënësit të ish-Presidentit Ilir Meta. Tedi Blushi është një nga “kritikët” më të ashpër të Ramës, duke e akuzuar atë për lidhje me organizata kriminale, korrupsion në aferën e inceneratorëve dhe përdorimin e SPAK-ut si vegël politike. Por, pavarësisht kritikave të forta në dukje, rasti i bashkëshortes së Blushit, e punësuar si drejtoreshë në Ministrinë e Drejtësisë, tregon se si Rama ka arritur të depërtojë edhe në familjet e kundërshtarëve politikë, duke u ofruar pozicione pune ose favore që neutralizojnë rezistencën.
Gruaja e Blushit bëhet simbol i lidhjeve që Rama shfrytëzon për të minuar besueshmërinë e opozitës, duke e bërë atë të duket si pjesë e sistemit që kritikon. Kjo strategji ka funksionuar aq mirë, sa që Rama nuk ka më nevojë të bëjë fushatë të madhe, ai thjesht administron pushtetin si një monark i sigurt. Punësimin e bashkëshortes së Tedi Blushit, Sindi Xhunglini si drejtoreshë në Ministrinë e Drejtësisë nën drejtimin e Ulsi Manjës e ka denoncuar më herët edhe Monika Kryemadhi, ish-kryetare e LSI-së, e cila ka sulmuar Blushin publikisht duke thënë se ai ka përfituar nga lidhjet me pushtetin dhe se ka heshtur për aferat e qeverisë, pikërisht për shkak të këtyre favoreve familjare.
Ky rast nuk është i izoluar. Ai ilustron një model më të gjerë. Rama ka “blerë” ose integruar figura opozitare duke u ofruar poste, kontrata publike ose mbrojtje nga hetimet, duke krijuar një rrjet favorsh që dobëson rezistencën politike. Shembuj të tjerë të emërimeve nepotike, ku lidhjet familjare me opozitën shfrytëzohen për të neutralizuar kritikët janë:
Vjehrri i Tedi Blushit, i cili sipas akuzave të Monika Kryemadhit, është nëndrejtor në spitalin e burgut, një institucion nën varësinë e Ministrisë së Drejtësisës. Motra e Astrit Patozit, ish-deputet i PD-së dhe kritik i Ramës, është e punësuar në Ministrinë e Brendshme. Kunata e Genc Rulit, ish-ministër i PD-së dhe figurë opozitare, është e punësuar në Ministrinë e Transportit. Bashkëshortja e Fatmir Mediut, lider i Partisë Republikane dhe aleat i opozitës, është e punësuar në Ministrinë e Energjisë.
Këto shembuj, të nxjerra nga debate parlamentare dhe akuza publike, tregojnë se Rama ka krijuar një sistem ku opozita nuk është thjesht e dobët, por e infiltruar. Favore të tillë familjare bëjnë që kritikët të mendojnë dy herë para se të sulmojnë, duke forcuar pushtetin Ramës.
Fitorja e majit 2025 ishte një triumf i madh për Ramën dhe Partinë Socialiste që mori një shumicë dërrmuese, pavarësisht akuzave të opozitës për vota të vjedhura dhe kushte të pabarabarta. OSBE-ja dhe media ndërkombëtare kanë vënë në dukje probleme si dominimi i medias dhe përdorimi i burimeve shtetërore, por kjo nuk e ka penguar Ramën të forcojë kontrollin.
Ai tani flet për një Shqipëri pa para cash deri në 2030, 20 milionë turistë në vit, energji të rinovueshme dhe madje një mikroshtet bektashi, duke e paraqitur veten si vizionar evropian. Opozita, e udhëhequr nga figura si Sali Berisha apo Ilir Meta, duket e pafuqishme. Ata akuzojnë për diktaturë, por nuk arrijnë të mobilizojnë masat. Në këtë kontekst, slogani “Përtej të majtës dhe të djathtës” nuk është më thjesht retorikë. Rama ka krijuar një qeverisje hibride, duke tërhequr ish-opozitarë dhe duke neutralizuar kritikët përmes emërimeve ose presioneve.
